In de herfstvakantie zijn we een weekje naar Denemarken geweest. Ons doel was om te onderzoeken of we daar zouden willen wonen. Al een aantal jaren hebben we het gevoel dat we graag naar het buitenland willen vertrekken, maar we kunnen maar niet beslissen waarheen. We hebben het goed in Nederland, dus het land waar we naartoe zouden gaan moet wel een vergelijkbare standaard bieden.
Waarom dan toch vertrekken? Het is lastig te zeggen, maar het kriebelt flink. Het avontuur, het leven in een andere cultuur, andere taal, ander ritme....het spreekt ons allemaal aan.
Ondanks dat we nog niet helder hebben waar we dan precies zouden willen settelen, hebben we al wel een aantal landen 'op het oog'. Een daarvan is Denemarken. We hebben veel gelezen over het land en de cultuur en het spreekt ons zeer aan. Eenmaal daar is dit gevoel bevestigd. Het land voelde goed. Het prachtige landschap, de rust en ruimte, de vriendelijke bevolking...mag ik morgen al weg?
Toch zijn we nog niet helemaal overtuigd. Want de taal is een drempel. De hoge levensstandaard ook. Onze droom is om ergens te settelen, waar de kinderen thuisonderwijs kunnen krijgen en we dus rond moeten kunnen komen van 1 salaris en een beetje. De vraag is of dit in Denemarken zou lukken.
Terug thuis zijn we in ieder geval alvast begonnen met het legen van ons huis. De eerste kamer waar we mee gestart zijn: de speelkamer van de kinderen. Er is een doos voor het vuil, een doos voor Stichting Samen Dapper, een doos voor de kringloop en een doos voor de verkoop. Ons doel is om volgend jaar zomer te vertrekken. Bestemming: onbekend.
Waarom dan toch vertrekken? Het is lastig te zeggen, maar het kriebelt flink. Het avontuur, het leven in een andere cultuur, andere taal, ander ritme....het spreekt ons allemaal aan.
Ondanks dat we nog niet helder hebben waar we dan precies zouden willen settelen, hebben we al wel een aantal landen 'op het oog'. Een daarvan is Denemarken. We hebben veel gelezen over het land en de cultuur en het spreekt ons zeer aan. Eenmaal daar is dit gevoel bevestigd. Het land voelde goed. Het prachtige landschap, de rust en ruimte, de vriendelijke bevolking...mag ik morgen al weg?
Toch zijn we nog niet helemaal overtuigd. Want de taal is een drempel. De hoge levensstandaard ook. Onze droom is om ergens te settelen, waar de kinderen thuisonderwijs kunnen krijgen en we dus rond moeten kunnen komen van 1 salaris en een beetje. De vraag is of dit in Denemarken zou lukken.
Terug thuis zijn we in ieder geval alvast begonnen met het legen van ons huis. De eerste kamer waar we mee gestart zijn: de speelkamer van de kinderen. Er is een doos voor het vuil, een doos voor Stichting Samen Dapper, een doos voor de kringloop en een doos voor de verkoop. Ons doel is om volgend jaar zomer te vertrekken. Bestemming: onbekend.
Spannend!!! Wat een avontuur zeg.
BeantwoordenVerwijderenIk kan maar een ding zeggen: doen! Wij zijn naar Noorwegen gegaan. Vanwege de prachtige natuur, het zeer kindvriendelijke schoolsysteem (een verademing, werkelijk... zó kan het ook!), schone lucht, echte seizoenen, de ruimte, de rust, minder EU, de natuur niet eens om de hoek maar in je eigen tuin (we hebben hertjes grazen in het veldje naast ons en het is niet eens een kinderboerderij!).... De taal is goed te leren ook. Deens is redelijk zelfde als Noors alleen de uitspraak... succes, haha. Wij hebben 10 privélessen gehad, dan leer je wel veel. Zeker als je zelf een beetje Deense tv kijkt en (kinder)boeken leest komt het wel goed hoor.
BeantwoordenVerwijderenDie hoge levensstandaard, die heb je hier ook. Ik denk: ze doen en ze vinden maar. Ze doen hier niet aan onderhoud. Alleen wegrotten en nieuwkopen, heb ik het idee. Maar ook in een ander land vind je je adresjes en manieren om het op jouw manier te doen hoor!
Leuk hier bij je binnen te stappen; ook wij hebben dergelijke plannen. Ik 'loop' gezellig een stukje met je mee!
BeantwoordenVerwijderenLeuk, emigratieplannen. Ik vind dat altijd fascineren. Ik ben dan ook een groot fan van Ik Vertrek!
BeantwoordenVerwijderen