Deze vraag horen we vrij regelmatig. Onze kinderen gaan niet naar school. En dat we deze vraag zo vaak horen, laat maar zien hoe weinig ingeburgerd thuisonderwijs eigenlijk is. Afhankelijk van onze stemming, de setting en de inschatting van de persoon die de vraag stelt vertellen we over wat wij doen. Maar meestal antwoorden de kinderen al gauw "ja wij hebben een studiedag." Omdat ze gewoonweg geen zin hebben om vreemden steeds uit te moeten leggen wat we nou precies doen.
Want wat doen wij nou eigenlijk? Tja, thuisonderwijs, maar dat dekt totaal niet de lading. Want echt onderwijs is het niet. We zitten niet achter een tafel uit een boekje te werken. We hebben geen lesrooster, geen curriculum. We werken niet met kerndoelen, cijfers of toetsen. Wij unschoolen en daar zijn wij vrij radicaal in. Maar wat betekent dit dan? En hoe ziet een reguliere dag er voor ons uit?
Het leuke is: Elke dag is anders! We volgen vooral ons gevoel en interesses. Zowel wij als ouders, als de kinderen. We hebben wel een dagelijks ritme die ons houvast vormt, maar ook daarin zijn we flexibel als de situatie daarom vraagt.
Ik zet elke dag de wekker om 6.45 uur. Lekker vroeg, heerlijk! Maar meestal staan we pas rond half 8 op. Rond 8 uur zitten we aan het ontbijt en rond half 9 gaat Echtgenoot naar zijn werk (maandag - donderdag). In de ochtend zijn we meestal thuis. De kinderen spelen wat, doen een spel, ruimen wat op, etc. Ergens rond 11 uur gaan we naar buiten. Naar het park, museum, bos, strand, speeltuin, kinderboerderij, (super)markt, naar familie of vrienden (ook thuisonderwijzers). Vaak blijven we tot een uur of 5 weg. Dan gaan we terug naar huis om te koken en eten. In de avond spelen de kinderen soms buiten, soms thuis en soms kijken ze een filmpje of spelen minecraft. Ergens tussen 9 en 10 gaan ze naar bed, maar soms vallen ze in slaap op de bank. Op dinsdagen is er toneel, op woensdagen gaan we naar oma en op donderdag naar de Pokemonliga. In het weekend gaan we ook nog samen zwemmen. Soms gaan we naar uitjes met andere thuisonderwijskinderen. In de zomer gaan we gezellig met andere TO-gezinnen kamperen.
Hoe leren de kinderen? Gewoon door te doen wat ze leuk vinden! Zoon kan al lezen en schrijven, maar had er een hekel aan gekregen door school. Hij zal nog steeds geen boek pakken, maar hij leest wel heel veel nuttige dingen. Zoals informatie over de trein die we moeten hebben, de etiketten van voedingsmiddelen en over zijn Pokemonkaarten (in het Engels). Of informatie op internet, over Pokemon bijvoorbeeld. Zijn rekenvaardigheden zijn enorm verbeterd, simpelweg door te rekenen in echte situaties, zoals met geld en met zijn Pokemonkaarten. Hij kan de tafels zo opnoemen, zonder dat we ze echt geoefend hebben! En hij spreekt al een aardig woordje Engels, ook door het gewoon te doen. Dochter is uit eigen interesse gaan schrijven, oefenen met lezen en rekenen. Ze vindt het erg leuk om sommen uit het hoofd te doen. Ook leert ze graag koken, met geld rekenen en zelf boodschappen doen. Verder leren ze heel veel over voeding en gezond eten, over het echte dagelijks leven, over omgaan met anderen en het oplossen van conflicten, over onderhandelen, over plannen en organiseren, doelen stellen, plan van aanpak maken, over ondernemen, over andere landen, talen en culturen en nog zoveel meer! En het allerbelangrijkste: ze hebben er veel plezier in!
Gisteren was ik met de twee dochters op een plein. Oudste dochter is volgende week jarig en dat brengt veel zenuwen met zich mee. Een man zei dat ze veel energie had en dat meer kinderen daar tegenwoordig last van hadden. "Is dat zo?" vroeg ik hem. "Ja" zei hij, "dat komt omdat ze zoveel moeten stilzitten achter een tafeltje." Ik moest een beetje grinniken. Die arme man. Hij had in principe helemaal gelijk, alleen gold dat nou niet niet voor onze dochter. Die heeft zoveel energie van zichzelf. En ik zou er toch niet aan moeten denken dat zij nu de hele dag achter een tafeltje stil zou moeten zitten! :)
Want wat doen wij nou eigenlijk? Tja, thuisonderwijs, maar dat dekt totaal niet de lading. Want echt onderwijs is het niet. We zitten niet achter een tafel uit een boekje te werken. We hebben geen lesrooster, geen curriculum. We werken niet met kerndoelen, cijfers of toetsen. Wij unschoolen en daar zijn wij vrij radicaal in. Maar wat betekent dit dan? En hoe ziet een reguliere dag er voor ons uit?
Het leuke is: Elke dag is anders! We volgen vooral ons gevoel en interesses. Zowel wij als ouders, als de kinderen. We hebben wel een dagelijks ritme die ons houvast vormt, maar ook daarin zijn we flexibel als de situatie daarom vraagt.
Ik zet elke dag de wekker om 6.45 uur. Lekker vroeg, heerlijk! Maar meestal staan we pas rond half 8 op. Rond 8 uur zitten we aan het ontbijt en rond half 9 gaat Echtgenoot naar zijn werk (maandag - donderdag). In de ochtend zijn we meestal thuis. De kinderen spelen wat, doen een spel, ruimen wat op, etc. Ergens rond 11 uur gaan we naar buiten. Naar het park, museum, bos, strand, speeltuin, kinderboerderij, (super)markt, naar familie of vrienden (ook thuisonderwijzers). Vaak blijven we tot een uur of 5 weg. Dan gaan we terug naar huis om te koken en eten. In de avond spelen de kinderen soms buiten, soms thuis en soms kijken ze een filmpje of spelen minecraft. Ergens tussen 9 en 10 gaan ze naar bed, maar soms vallen ze in slaap op de bank. Op dinsdagen is er toneel, op woensdagen gaan we naar oma en op donderdag naar de Pokemonliga. In het weekend gaan we ook nog samen zwemmen. Soms gaan we naar uitjes met andere thuisonderwijskinderen. In de zomer gaan we gezellig met andere TO-gezinnen kamperen.
Hoe leren de kinderen? Gewoon door te doen wat ze leuk vinden! Zoon kan al lezen en schrijven, maar had er een hekel aan gekregen door school. Hij zal nog steeds geen boek pakken, maar hij leest wel heel veel nuttige dingen. Zoals informatie over de trein die we moeten hebben, de etiketten van voedingsmiddelen en over zijn Pokemonkaarten (in het Engels). Of informatie op internet, over Pokemon bijvoorbeeld. Zijn rekenvaardigheden zijn enorm verbeterd, simpelweg door te rekenen in echte situaties, zoals met geld en met zijn Pokemonkaarten. Hij kan de tafels zo opnoemen, zonder dat we ze echt geoefend hebben! En hij spreekt al een aardig woordje Engels, ook door het gewoon te doen. Dochter is uit eigen interesse gaan schrijven, oefenen met lezen en rekenen. Ze vindt het erg leuk om sommen uit het hoofd te doen. Ook leert ze graag koken, met geld rekenen en zelf boodschappen doen. Verder leren ze heel veel over voeding en gezond eten, over het echte dagelijks leven, over omgaan met anderen en het oplossen van conflicten, over onderhandelen, over plannen en organiseren, doelen stellen, plan van aanpak maken, over ondernemen, over andere landen, talen en culturen en nog zoveel meer! En het allerbelangrijkste: ze hebben er veel plezier in!
Gisteren was ik met de twee dochters op een plein. Oudste dochter is volgende week jarig en dat brengt veel zenuwen met zich mee. Een man zei dat ze veel energie had en dat meer kinderen daar tegenwoordig last van hadden. "Is dat zo?" vroeg ik hem. "Ja" zei hij, "dat komt omdat ze zoveel moeten stilzitten achter een tafeltje." Ik moest een beetje grinniken. Die arme man. Hij had in principe helemaal gelijk, alleen gold dat nou niet niet voor onze dochter. Die heeft zoveel energie van zichzelf. En ik zou er toch niet aan moeten denken dat zij nu de hele dag achter een tafeltje stil zou moeten zitten! :)
Reacties
Een reactie posten