Doorgaan naar hoofdcontent

...over zindelijkheid

Bron: *
Het is eindelijk zover: Zoonlief T is (overdag weliswaar) zindelijk! Geen geklooi meer met luiers, geen gedoe meer bij het verschonen. Heerlijk!!

We vonden het onderhand wel tijd worden nu hij 2 jaar en 9 maanden is. Hij was er vroeg bij en gaf met 17 (!) maanden al aan op het potje te willen. Na een aantal keren dit geprobeerd te hebben, had hij er geen zin meer in. Prima, want hij was nog wel heel erg jong. Na een aantal maanden herhaalde dit ritueeltje zich weer. Oke, nog steeds geen probleem. En zo hebben we toch ruim een jaar doorgebracht. In juli zijn we 2 weken op vakantie geweest. HET moment om weer te investeren in zindelijkheid, bedachten we. Zo gezegd, zo gedaan. Het ging langzaam, maar goed en aan het einde van de vakantie liep hij overdag zonder luier. Joepie!

Maar. Toen kwam de terugreis. Twintig uur rijden met de auto. De luier moest weer aan dus. Thuis kreeg ik hem met moeite weer uit. Na drie ongelukjes was zoonlief T overtuigd: de luier moest weer aan en bleef aan. Hoezeer wij ook probeerden hem te overtuigen dat hij prima kon zonder luier, hij wilde niet meer. In het begin wilde hij zelfs niet meer op het potje. Hoewel daar langzaamaan weer verandering in kwam, mocht de luier absoluut niet uit. Zucht.

En toen waren we het afgelopen zaterdag zat. Dit vroeg om een andere aanpak en wel om ouderwets belonen met stickers! Ik tekende blokjes op a4 papier en vertelde Zoonlief dat hij, als hij de luier uit liet, elke keer dat hij zou plassen op het potje of de wc, een sticker mocht uitzoeken (en plakken). Poepen leverde zelfs twee stickers op. Bij een vol velletje mocht hij een kadootje kiezen (die had hij stiekem allang uitgezocht).

Ineens wist meneertje heel goed hoe het moest! Na 3,5 dag was het velletje vol en zoonlief zindelijk. Zaterdag en zondag nog wat kleine ongelukjes, gisteren en vandaag niet meer. Hoera! Vanochtend mocht hij zijn kadootje dan eindelijk gaan halen.

De reactie van zoonlief toen hij eenmaal het kadootje had gekregen: ik wil mijn luier aan! Geweldig!! We zijn inmiddels dus aan een tweede vel begonnen....

*bron: http://www.xead.nl/upload/2ead6d0baaf1e80c3c325650a77be20cWmluZGVsaWpraGVpZC5wbmc=.jpg

Reacties

Populaire posts van deze blog

...over zelf brood bakken

Sinds ik een broodbakmachine in huis heb, bak ik regelmatig een brood. Soms in de bakmachine (als ik weinig tijd heb), maar ook regelmatig in de oven. Uiteindelijk blijft het brood uit de oven toch het lekkerst! Ik experimenteer graag, ook met brood. Begon ik heel voorzichtig door alles nauwkeuig af te wegen, nu doe ik veel meer op gevoel. En tot nu toe is brood nog maar 1x mislukt! In de broodbakmachine maak ik meestal volkoren- of speltbrood, of een mix hiervan. Ik maak het brood dan volgens deze recepten: Volkorenbrood: Ongeveer 550 gram volkorenmeel ongeveer 330 ml water ong 25 gram boter ong 8 gr zout (of minder) en 6 gr droge gist.   Speltbrood (broodbakmachine) - 450 gram speltmeel (eventueel een deel bloem) - 225 ml water - 1,5 theelepel zout - 1 bolle tl droge gist - 2 eetlepels olie of boter - eventueel zelf nog zaden of pitten toevoegen. Je doet het in de machine in de volgorde zoals hierboven vermeld. Verdeel de meel zo, dat

Speelgoed maken van afval

Zaterdag 4 februari organiseerde Duurzaam Den Haag  een workshop 'Speelgoed maken van afval'. Ik keek naar de verzameling lege eierdozen, wc-rollen en plastic flessen dan dacht: "goed idee!". We gingen gezellig met zijn allen naar de workshop. De workshop werd georganiseerd door Afvaljuf . Ze had een hele berg afval meegenomen waar de kinderen (en papa!) meteen enthousiast van werden.                                     De tas die we zelf mee hadden werd gretig opzij geschoven. Zoon ging meteen aan de slag met het maken van een auto van een plastic fles. Dochter begon met het maken van een muziekinstrument. En babydochter lag heerlijk te slapen ;)                                   Er werden ontzettend leuke dingen gemaakt! Zo maakte iemand een dambord van oud karton en flessendoppen. De auto van Zoon zag er zo uit: De kinderen hebben zich heerlijk vermaakt. Enig nadeel: ze wilden alles mee naar huis. Inclusief onze tas met ongebruikt afval. Niet g

Zijn jullie vandaag een dagje vrij?

Deze vraag horen we vrij regelmatig. Onze kinderen gaan niet naar school. En dat we deze vraag zo vaak horen, laat maar zien hoe weinig ingeburgerd thuisonderwijs eigenlijk is. Afhankelijk van onze stemming, de setting en de inschatting van de persoon die de vraag stelt vertellen we over wat wij doen. Maar meestal antwoorden de kinderen al gauw "ja wij hebben een studiedag." Omdat ze gewoonweg geen zin hebben om vreemden steeds uit te moeten leggen wat we nou precies doen. Want wat doen wij nou eigenlijk? Tja, thuisonderwijs, maar dat dekt totaal niet de lading. Want echt onderwijs is het niet. We zitten niet achter een tafel uit een boekje te werken. We hebben geen lesrooster, geen curriculum. We werken niet met kerndoelen, cijfers of toetsen. Wij unschoolen en daar zijn wij vrij radicaal in. Maar wat betekent dit dan? En hoe ziet een reguliere dag er voor ons uit? Het leuke is: Elke dag is anders! We volgen vooral ons gevoel en interesses. Zowel wij als ouders, als