Een eco-mama vertelt...

...of stiekem toch wel.  Zoon wordt in januari 7. Hij is eigenlijk nooit erg enthousiast geweest voor de Goedheiligman. Vanaf dat hij een jaar of 3 was vertoonde hij veel wantrouwen ten opzichte van het hele gebeuren. Als ik hem vroeg om na te denken over een verlanglijstje voor de Sint, koos hij liever voor een verlanglijstje voor zijn verjaardag. Bij het zien van de Sint en Piet haalde hij zijn schouders op of keek hij apathisch naar de gestrooide kruidnoten. Het kon hem niet erg boeien. Zelf hadden we ook een beetje gewetensbezwaren. Wilden we wel meedoen aan dit commerciële feest? En wilden we wel liegen tegen onze kinderen? Hoe zouden ze het vinden als ze de waarheid Te weten kwamen? Omdat er geen weg meer terug zou zijn na het verhullen van het Grote Geheim, wilden we zeker zijn dat we er niet aan mee wilden doen. En dat waren we nog niet. Op een dag kwamen de vragen. "Hoe oud is Sinterklaas wel niet?" vroeg hij. Wij dachten dat het misschien minder liegen zou zijn als

Hoewel ik al veel helemaal 'zelluf' doe en maak, blijf ik streven naar verbetering. Zo waren de pakken kokosmelk uit de supermarkt mij een doorn in het oog. Niet alleen zorgen ze voor meer restafval, ook werd ik niet erg blij van de ingredientenlijst. Dus ben ik op zoek gegaan naar een recept om de kokosmelk zelf te maken. Uiteindelijk kwam ik uit op het volgende recept: Nodig: - 80 gram geraspte kokos - 500 ml water - Een blender - Kaasdoek, fijne zeef of theedoek - Een kom - Een schone (glazen) fles Het water met de kokos aan de kook brengen en ongeveer 5 minuten doorkoken. Daarna het vuur uitzetten en een beetje laten afkoelen. Vervolgens mix je alles in de blender totdat alles goed gemengd is.  Het water giet je door de kaasdoek/zeef/theedoek in de kom. Je knijpt de doek nog goed uit om al het vocht eruit te knijpen. Het resultaat zag er zo uit: Ten slotte giet je de kokosmelk in een fles.  De melk kun je een aantal dagen in de

Ons huis staat nu sinds juli te koop. In de tussentijd hebben we een stuk of 10 kijkers gehad. De eerste kwam twee keer kijken en deed een veel te laag bod. Die wij hebben afgewezen en daarna ook niets meer van hebben gehoord. Toen kwam er een jonge meid. Die duidelijk weg was van ons huis. Maar toen hoorden we tijdenlang niets. Slopend, vind we dit hele proces. Steeds maar weer alles opruimen, schoonmaken, mensen rondleiden en dan allemaal voor niets. Nou ja, zonder echt resultaat dan. Na een maand kwam de jonge meid toch nog een keer kijken. En ze deed een week later een bod. Joepie! Helaas nog steeds iets te laag, dus heel stoer, wezen we ook dit bod af. Maar toch kregen we een beetje de kriebels: waren we niet te voorbarig geweest om het af te wijzen? Binnen een paar uur kregen we een nieuwe reactie. Ze wilde nogmaals komen kijken, ditmaal met een makelaar. Ik leidde ze rond en voelde me erg onder een vergrootglas liggen. Zelf de bezichtigingen doen is best leuk, maar het voe

Vorige week heb ik de brief verzonden waarin ik per 16 januari mijn ontslag indien. Vanaf dan ben ik dan echt officieel een thuisblijfmama! Ik had verwacht dat ik mij opgelucht zou voelen. Toch is dat niet zo, hoewel ik volledig achter mijn keuze sta. Maar er waren wel leuke dingen aan het buiten de deur werken. Sommige dagen kan ik een beetje jaloers naar Echtgenoot kijken dat hij de deur uit mag en allerlei uitdagende dingen mag doen. Toegegeven, mijn dag is ook zeker wel vol uitdagingen! En gevuld met heel veel liefde. Ik mag elke dag, de hele dag doorbrengen met mijn meest favorieten personen ter wereld. Hoe bijzonder is dat! En toch geef ik voor mijn gevoel wel tegelijk iets op: - De vrijheid van de extra inkomsten....hoewel het ook wel weer voelt als een uitdaging om het met een (halve) salaris minder te doen. - Het praten met mijn collega's...ik merk dat ik tegenwoordig een spraakwaterval ben zodra er een volwassene is om een gesprek mee te voeren. Ik word er erg blij v

Toen ik klein was kocht mijn moeder weleens romanesco. De eerste keer dat ze deze kocht, hadden mijn zus en ik geen flauw idee wat voor groente dit was. We wisten wel dat deze groente er apart uitzag; het deed ons denken aan een dinosaurus! En zo doopten we dan ook deze aan bloemkool verwante groente, die jarenlang "dinosaurus" bleef heten. Mijn kinderen zijn niet dol op vreemd eten, helemaal niet als er de label "groente" aan geplakt is. Gekke namen voor eten zijn hier echter wel een succes. Zo noemen we een bord met wat gesneden en leuk neergelegd fruit een "fruittaart", is yoghurt met cacaopoeder, honing en wat fruit een "feesttoetje", zijn erwtjes "groene balletjes" en eten we regelmatig verschillende soorten "groente-frietjes".  De "Dinosaurus"-groente is dan ook compleet ingeburgerd!  Gisteren aten we deze groente met zilvervliest rijst. Dit receptje deel ik graag met jullie. Nodig : 1 "dinosaurus"  Z

…buiten de deur eten. En niet omdat ik te lui ben om te koken (ik kook in principe elke dag, en altijd from scratch) , maar omdat ik het heerlijk vind om iets anders te eten dan wat ik zelf kook. Of het nu bij mijn ouders thuis is, bij vrienden of in een restaurant; buiten de deur eten vind ik heerlijk! En dus moet ik mij soms een beetje inhouden om niet te vaak tegen Echtgenoot te zeggen: "zullen we uit eten gaan?". Het eten is namelijk niet altijd gezonder en met mijn voornemen om dan eindelijk toch echt thuisblijfmama te worden kunnen we deze kostenpost niet veel langer meer in stand houden. Afgelopen week was ik dan ook erg trots op mijzelf dat ik deze verleiding kon weerstaan. Ik had een enorme zin in schnitzel met champignon-roomsaus, iets wat ik enkel eet als we in het eetcafe bij ons in de buurt eten. Ik besloot dit zelf te maken! Omdat ik nogal laat was in het plannen van de maaltijd had ik helaas geen tijd om het vlees helemaal zelf te bereiden en werd het een v

Morgen is ze inmiddels alweer 11 weken: ons derde wondertje, een heel lief klein meisje! Onze babydochter is half juli thuis in bad geboren, na een volledig natuurlijke bevalling zonder verloskundige. Dit laatste was niet gepland, maar babydochter had haast om geboren te worden: vanaf dat ik door had dat de bevalling echt was begonnen met het breken van de vliezen duurde het nog maar 20 minuten totdat ze op mijn borst lag! Ik had mij ingesteld op een drukke babytijd, met twee oudere kinderen full-time thuis. Ik was voorbereid op een heftige tijd. Hoewel het inderdaad erg druk is met drie kinderen, gaat het allemaal veel makkelijker dan toen de andere twee kleiner waren. Ik maak me over veel minder dingen druk :). Voorlopig genieten wij heerlijk verder….

Monkeyplatters: mijn kinderen zijn er dol op. En stiekem ik ook!  Het is niet alleen erg leuk om veel verschillende dingen te eten, ook het maken ervan is een klein feestje. Ik hoef niet na te denken over een gerecht en welke ingrediënten goed bij elkaar passen. Ik hoef er alleen maar voor te zorgen dat we veel verschillende soorten eten (en kleuren) bij elkaar hebben en dat er voor een ieder van ons iets lekkers bij zit. De kinderen worden er altijd erg enthousiast van. Ze staan ook meteen paraat in de keuken om mee te helpen met het voorbereiden. En tijdens het bereiden van het eten snoepen ze gelijk wat groenten mee. Ideaal dus! Begin van de week maakte ik er een. Dochter vroeg vandaag of we niet weer van die hapjes konden maken. Vandaag maakte ik de Monkeyplatter weer net iets anders. Zie hieronder beide resultaten: Monkeyplatter 1: Ik vulde deze met reepjes geroosterde speltbrood, mozzarella, olijfjes, wortelreepjes, avocadodip (avocado met roomkaas, olijfolie en kruiden), Spaanse

Vandaag stond ik op en had ineens een enorme zin een fruitsmoothie. Er stonden een aantal bananen wel erg rijp te worden; zonde om die te laten liggen! Ik pakte gauw de blender tevoorschijn (even afstoffen, was alweer een tijd geleden dat ik deze had gebruikt) en begon de ingrediënten te verzamelen. Van al dat mooie, kleurrijke fruit werd ik erg enthousiast. Uiteindelijk maakte ik de smoothie van een mix van: - 2 hele rijpe bananen - 1 kiwi - 1 wortel - 1 handje bessen - 1 handje aardbeien - 1 scheut kokosmelk - 1 scheut volle yoghurt - 1 eetlepel chiazaad en 1 eetlepel lijnzaad - 1 eetlepel kokosrasp - een beetje kaneel - een beetje verse citroensap Alles mixen in de blender tot een gladde smoothie. Het resultaat: We hebben vier bakjes vol kunnen schenken, precies genoeg voor ons gezin. Het was heerlijk genieten!

Het beslag voor pannenkoeken maken we natuurlijk helemaal zelf. Meestal maakte ik speltpannenkoeken en soms bananenpannenkoeken. De laatste is een goed alternatief om glutenbrood pannenkoeken te eten, maar vooral lekker wanneer je zin hebt in zoet. Omdat ik de laatste tijd gluten zoveel mogelijk probeer te vermijden, was ik op zoek naar een alternatief voor spelt. Ik ben in de winkel eens gaan snuffelen tussen de glutenbrood producten. Zo vond ik boekweitmeel. Een product wat ik al langer kende, maar nog niet echt wist wat ermee te doen. Misschien zou ik er eens brood mee bakken? Op de verpakking stond echter een mooie afbeelding van pannenkoeken, waardoor zowel man als kinderen meteen verheugd riepen: "gaan we pannenkoeken eten?!" Zie dan nog maar eens uit te leggen dat het eigenlijk voor brood bedoeld was... En zo kwamen de pannenkoeken op het dagmenu. Ik gebruikte het volgende recept: 200 gram boekweitmeel 4 eieren Snufje zout 400 ml kokos/rijstemelk 10

De afgelopen maanden staan in het teken van klussen, opruimen, inpakken, weggeven en weggooien. Ik kon me altijd al flink storen aan alle 'rommel' in ons huis; dat we nu noodgedwongen (vanwege de verkoop van ons huis) goed aan de slag moesten vind ik dan ook geen ramp. Het is bijzonder hoeveel spullen er ongemerkt je huis binnensluipen, vooral met kleine kinderen. Mocht je gezegend zijn, net als ik, met twee van die mooie exemplaren die het liefst alles bewaren, dan loopt je huis heel snel erg vol. Af en toe gooide ik al stiekem iets weg, of moest ik een zeer goed gefundeerde speech geven waarin ik haarfijn uitlegde waarom iets echt wel weg kon alvorens ik iets met toestemming in een van de afvalbakken kon gooien (dat voelt altijd als een kleine persoonlijke overwinning). Maar nu, met de aanstaande verkoop van ons huis, moet er flink opgeruimd worden. Eerlijk gezegd wist ik niet waar te beginnen. Ik vond het overweldigend en zag in elk hoekje wel spullen staan. Hoe komen we

...in mijn buik! De afgelopen maanden waren erg druk in huis. Het vieren van Sinterklaas, de voorbereidingen voor kerst, het overlijden van mijn oma rond de feestdagen, de verjaardag van zoon in januari, mijn eigen verjaardag in februari en alle virussen die langs zijn geweest. Ook zijn we lekker bezig met het leeghalen van ons huis en het klussen voor de verkoop. In januari en februari hebben we een tweedehands laminaat vloer op de begane grond gelegd. Heerlijk die koude (en oerlelijke) plavuizen weggewerkt! Het scheelt enorm in de kou en het ziet er mooier uit. Daarna zijn we  de berging leeg gaan halen en nu zijn we verder gegaan met de zolder. Het voelt goed om spullen weg te gooien en weg te geven. De ruimte die vrij komt is zo fijn! En natuurlijk het belangrijkste wat ons de afgelopen maanden bezig heeft gehouden: een nieuw lief wondertje in mijn buik! Inmiddels 20 weken zwanger van ons derde kindje en voorlopig ziet alles er goed en gaaf uit :) We hebben al een zoon en d