Al tijden wilde ik het eens proberen: het maken van een marsepeintaart. Aangezien ik nogal faalangstig en perfectionistisch ben aangelegd, wilde ik me er niet aan wagen voordat ik een duidelijk idee had hoe ik het moest aanpakken. Eerst een workshop volgen dus!
Van een lieve vriendin en neefje kreeg ik deze cadeau en ging we samen de basis workshop taart bekleden volgen. De workshop an sich was erg leuk, het publiek en de locatie helaas een stuk minder. Veel te veel personen in een hok gepropt, te weinig materiaal, en vervelende medecursisten. Wel mocht ik naar huis met een toch wel geslaagde taart.
De verjaardag van zoonlief T in januari leek me een mooi moment om ervoor te gaan. Ik kocht een hoop spulletjes om het mezelf makkelijker te maken en zou ruim van te voren beginnen. Het moest, uiteraard, een Thomas de Trein-taart worden. Hier kon mama vast heel goed bij zoonlief mee scoren!
Een week voor zijn verjaardag begon ik eerst aan zijn traktatie voor het kdv. Geheel in stijl, knutselde ik een trein met 18 wagons, bakte ik cupcakes voor in de wagons en verpakte ik alles mooi in. Helaas had ik me wat verkeken op de hoeveelheid werk en had ik geen tijd meer over voor de voorbereidingen van zijn taart. Ach ja, dat moest in een avondje ook wel lukken. Toch?
Het moest een puzzelplaatje worden (het mezelf makkelijk maken zit er ook niet). Aangezien onze printer het niet doet, zou ik een plaatje op mijn werk printen. Eenmaal thuis en klaar voor de start, bedacht ik me dat ik dit helemaal vergeten was om te doen! Hmm, dan maar improviseren (en de standaard verlagen, want het plaatje kon uit de hand natuurlijk nooit meer zo mooi worden als het origineel). Als een bezetene ben ik de keuken ingedoken. Binnen 3 uur was de taart helemaal af. Ondanks dat het helemaal niet zo mooi was geworden als ik in gedachten had, was ik toch erg blij met het resultaat. En zoonlief T? Die was dolblij en trots met zijn Thomas-taart!
En ik ben ook weer een ervaring rijker. De volgende keer zorg ik in ieder geval voor meer tijd en een betere voorbereiding!
Een groet,
Mama C
Van een lieve vriendin en neefje kreeg ik deze cadeau en ging we samen de basis workshop taart bekleden volgen. De workshop an sich was erg leuk, het publiek en de locatie helaas een stuk minder. Veel te veel personen in een hok gepropt, te weinig materiaal, en vervelende medecursisten. Wel mocht ik naar huis met een toch wel geslaagde taart.
Jippie! Nu durfde ik het wel aan om zelf een taart te gaan bakken en bekleden. Het echte werk kon beginnen!
De verjaardag van zoonlief T in januari leek me een mooi moment om ervoor te gaan. Ik kocht een hoop spulletjes om het mezelf makkelijker te maken en zou ruim van te voren beginnen. Het moest, uiteraard, een Thomas de Trein-taart worden. Hier kon mama vast heel goed bij zoonlief mee scoren!
Een week voor zijn verjaardag begon ik eerst aan zijn traktatie voor het kdv. Geheel in stijl, knutselde ik een trein met 18 wagons, bakte ik cupcakes voor in de wagons en verpakte ik alles mooi in. Helaas had ik me wat verkeken op de hoeveelheid werk en had ik geen tijd meer over voor de voorbereidingen van zijn taart. Ach ja, dat moest in een avondje ook wel lukken. Toch?
Het moest een puzzelplaatje worden (het mezelf makkelijk maken zit er ook niet). Aangezien onze printer het niet doet, zou ik een plaatje op mijn werk printen. Eenmaal thuis en klaar voor de start, bedacht ik me dat ik dit helemaal vergeten was om te doen! Hmm, dan maar improviseren (en de standaard verlagen, want het plaatje kon uit de hand natuurlijk nooit meer zo mooi worden als het origineel). Als een bezetene ben ik de keuken ingedoken. Binnen 3 uur was de taart helemaal af. Ondanks dat het helemaal niet zo mooi was geworden als ik in gedachten had, was ik toch erg blij met het resultaat. En zoonlief T? Die was dolblij en trots met zijn Thomas-taart!
En ik ben ook weer een ervaring rijker. De volgende keer zorg ik in ieder geval voor meer tijd en een betere voorbereiding!
Een groet,
Mama C
Reacties
Een reactie posten