Doorgaan naar hoofdcontent

Opruimen, opruimen, opruimen: de rommelzolder (deel 1)

De afgelopen maanden staan in het teken van klussen, opruimen, inpakken, weggeven en weggooien. Ik kon me altijd al flink storen aan alle 'rommel' in ons huis; dat we nu noodgedwongen (vanwege de verkoop van ons huis) goed aan de slag moesten vind ik dan ook geen ramp.

Het is bijzonder hoeveel spullen er ongemerkt je huis binnensluipen, vooral met kleine kinderen. Mocht je gezegend zijn, net als ik, met twee van die mooie exemplaren die het liefst alles bewaren, dan loopt je huis heel snel erg vol. Af en toe gooide ik al stiekem iets weg, of moest ik een zeer goed gefundeerde speech geven waarin ik haarfijn uitlegde waarom iets echt wel weg kon alvorens ik iets met toestemming in een van de afvalbakken kon gooien (dat voelt altijd als een kleine persoonlijke overwinning).

Maar nu, met de aanstaande verkoop van ons huis, moet er flink opgeruimd worden. Eerlijk gezegd wist ik niet waar te beginnen. Ik vond het overweldigend en zag in elk hoekje wel spullen staan. Hoe komen we hier ooit vanaf? Stiekem dacht ik nog: "zullen we anders maar het huis gewoon verkopen met al onze spullen erin, zijn we meteen van alles af?". Het was een verleidelijke gedachte!

Ik heb lang zitten puzzelen wat nu de beste aanpak was: kamer voor kamer, soorten spullen, iets wat weg mag. Uiteindelijk zijn we maar gewoon ergens begonnen, heel ongestructureerd eigenlijk. Of nou ja, ons eerste doel was: de huidige rommelzolder leeghalen, zodat we de speelkamer van de kinderen daar naar toe konden verhuizen. En de benodigde babyspullen weer naar beneden. Zodra we het geslacht van ons derde kindje wisten, konden meteen alle andere babyspullen weg. Dat ruimde lekker op!

We zijn begonnen met alle dozen en zakken op zolder leeg te halen. Een hele hoop kon naar de kringloop, een andere hoop kon naar het afval en de rest weer terug in dozen en zakken. Ik vond het vooral lastig te beslissen wat we nog wilden houden. Waarom bewaar je spullen: omdat je ze nodig hebt, mooi vind, emotionele waarde heeft? Veel van onze spullen hebben we bewaard met het idee het ooit nog nodig te hebben. Ik vond het moeilijk om sommige dingen weg te doen, maar gelukkig merk ik dat ik steeds makkelijker word in opruimen. Ik weet nu dat een groot deel van de spullen die terug in dozen zijn gegaan, straks toch nog weg mogen voordat we verhuizen. Mochten we het ooit nog nodig hebben, dan kopen we gewoon weer een nieuwe (tweedehands) of lenen we het van iemand. Geen reden dus om je huis vol te stoppen met allerlei spullen 'voor ooit'.

Na het opruimen van de zolder en het weggooien en weggeven van heel veel spullen (zoals een doos vol cd's die we nooit meer luisteren, dozen met spullen van mijn tienerjaren met bijvoorbeeld boeken en oude videobanden van Take That, dozen vol babyspeelgoed, een doos vol oude kampeerspullen en rollen oude filmposters), hebben we nog eerst de zolder mooi afgewerkt. Dit was een van de klussen die waren blijven liggen in huis. We hebben de zolder verbouwd toen ik zwanger was van Dochter met als doel een werkkamer ervan te maken. De afwerking van de muren en vloeren heeft nooit plaatsgevonden en langzaamaan was de werkkamer naar de woonkamer verplaatst. Wat overbleef was een grote rommelzolder. Ik heb de muren en vloer eindelijk helemaal afgemaakt, met als resultaat een mooie grote ruimte.

De volgende stap: het verhuizen van de speelkamer naar de zolderkamer!

Hoe pakken jullie grote opruimklussen in huis aan? Ga je georganiseerd te werk, of begin je gewoon ergens? Doe je het kamer voor kamer, of soorten spullen? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen en tips!

ps. Met alle klussen in huis is het er nog niet van gekomen om de wasbare billendoekjes af te maken en erover te schrijven. Dat hebben jullie dus nog van mij tegoed!

Reacties

Populaire posts van deze blog

...over zelf brood bakken

Sinds ik een broodbakmachine in huis heb, bak ik regelmatig een brood. Soms in de bakmachine (als ik weinig tijd heb), maar ook regelmatig in de oven. Uiteindelijk blijft het brood uit de oven toch het lekkerst! Ik experimenteer graag, ook met brood. Begon ik heel voorzichtig door alles nauwkeuig af te wegen, nu doe ik veel meer op gevoel. En tot nu toe is brood nog maar 1x mislukt! In de broodbakmachine maak ik meestal volkoren- of speltbrood, of een mix hiervan. Ik maak het brood dan volgens deze recepten: Volkorenbrood: Ongeveer 550 gram volkorenmeel ongeveer 330 ml water ong 25 gram boter ong 8 gr zout (of minder) en 6 gr droge gist.   Speltbrood (broodbakmachine) - 450 gram speltmeel (eventueel een deel bloem) - 225 ml water - 1,5 theelepel zout - 1 bolle tl droge gist - 2 eetlepels olie of boter - eventueel zelf nog zaden of pitten toevoegen. Je doet het in de machine in de volgorde zoals hierboven vermeld. Verdeel de meel zo, dat

Speelgoed maken van afval

Zaterdag 4 februari organiseerde Duurzaam Den Haag  een workshop 'Speelgoed maken van afval'. Ik keek naar de verzameling lege eierdozen, wc-rollen en plastic flessen dan dacht: "goed idee!". We gingen gezellig met zijn allen naar de workshop. De workshop werd georganiseerd door Afvaljuf . Ze had een hele berg afval meegenomen waar de kinderen (en papa!) meteen enthousiast van werden.                                     De tas die we zelf mee hadden werd gretig opzij geschoven. Zoon ging meteen aan de slag met het maken van een auto van een plastic fles. Dochter begon met het maken van een muziekinstrument. En babydochter lag heerlijk te slapen ;)                                   Er werden ontzettend leuke dingen gemaakt! Zo maakte iemand een dambord van oud karton en flessendoppen. De auto van Zoon zag er zo uit: De kinderen hebben zich heerlijk vermaakt. Enig nadeel: ze wilden alles mee naar huis. Inclusief onze tas met ongebruikt afval. Niet g

Zijn jullie vandaag een dagje vrij?

Deze vraag horen we vrij regelmatig. Onze kinderen gaan niet naar school. En dat we deze vraag zo vaak horen, laat maar zien hoe weinig ingeburgerd thuisonderwijs eigenlijk is. Afhankelijk van onze stemming, de setting en de inschatting van de persoon die de vraag stelt vertellen we over wat wij doen. Maar meestal antwoorden de kinderen al gauw "ja wij hebben een studiedag." Omdat ze gewoonweg geen zin hebben om vreemden steeds uit te moeten leggen wat we nou precies doen. Want wat doen wij nou eigenlijk? Tja, thuisonderwijs, maar dat dekt totaal niet de lading. Want echt onderwijs is het niet. We zitten niet achter een tafel uit een boekje te werken. We hebben geen lesrooster, geen curriculum. We werken niet met kerndoelen, cijfers of toetsen. Wij unschoolen en daar zijn wij vrij radicaal in. Maar wat betekent dit dan? En hoe ziet een reguliere dag er voor ons uit? Het leuke is: Elke dag is anders! We volgen vooral ons gevoel en interesses. Zowel wij als ouders, als