Doorgaan naar hoofdcontent

...over kleine meisjes die groot worden

Gebruikten we bij onze oudste nog enkel wegwerpluiers, bij S zijn we begonnen met het gebruik van katoenen luiers toen zij rond de 1 jaar was. Ik kocht een hele stapel tweedehands, daardoor vielen de kosten van aanschaf mee. Het was wel even wennen in het begin; hoe bewaar je een gebruikte luier, hoe was je ze en wat doe je met vieze poepluiers? Vooral het laatste was erg wennen. Na een aantal maanden voorzichtig gebruiken waren zowel echtgenoot J en ik overstag. We wasten ze gewoon mee met de normale was, dus eigenlijk alleen maar winst voor portemonnee en milieu! En kijk eens hoe schattig die kleurige luiers op de plank staan:




En nu is onze kleine meid al een maand dagzindelijk en gebruiken we die vrolijke kleurtjes alleen nog voor slaapjes. Ergens heel fijn, maar ze is ook weer 'groter' geworden en dat vindt deze mama stiekem toch best moeilijk.

Afgelopen weekend was ze jarig en werd ze twee jaar. Al een heuse peuter! Ze is reuze verwend met kleding, boeken en speelgoed. En natuurlijk hoort bij een verjaardag ook een verjaardagstaart. Ik bakte een (ontzettend ongezonde maar ook errug lekker) kokos-citroentaart diee erg in de smaak viel:






En morgen gaat ze voor het eerst naar de peuteropvang. Ze wordt echt groot! Hoewel ik ontzettend trots ben op mijn kleine, grote, lieve, ondeugende en bijdehante meisje, gaat het me soms allemaal net iets te snel. Mag ze niet nog heel eventjes mijn kleine meisje blijven? ;)
Labels:

Reacties

  1. Unknown16 april 2013 om 03:01

    Ja waar blijft de tijd, he, als je een kind hebt! Maar de komst van onderbroeken, juichte ik wel echt toe toen!

    Junior verjaarde pas geleden en ik realiseerde me dat we nu binnen een jaar een heuse tiener hebben. Ook zo'n Grote Mijlpaal. Maar ik verheug me echt op nieuwe fases. Hehe, hebben we dat ook weer gehad. Op naar nieuwe wendingen:)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

...over zelf brood bakken

Sinds ik een broodbakmachine in huis heb, bak ik regelmatig een brood. Soms in de bakmachine (als ik weinig tijd heb), maar ook regelmatig in de oven. Uiteindelijk blijft het brood uit de oven toch het lekkerst! Ik experimenteer graag, ook met brood. Begon ik heel voorzichtig door alles nauwkeuig af te wegen, nu doe ik veel meer op gevoel. En tot nu toe is brood nog maar 1x mislukt! In de broodbakmachine maak ik meestal volkoren- of speltbrood, of een mix hiervan. Ik maak het brood dan volgens deze recepten: Volkorenbrood: Ongeveer 550 gram volkorenmeel ongeveer 330 ml water ong 25 gram boter ong 8 gr zout (of minder) en 6 gr droge gist.   Speltbrood (broodbakmachine) - 450 gram speltmeel (eventueel een deel bloem) - 225 ml water - 1,5 theelepel zout - 1 bolle tl droge gist - 2 eetlepels olie of boter - eventueel zelf nog zaden of pitten toevoegen. Je doet het in de machine in de volgorde zoals hierboven vermeld. Verdeel de meel zo, dat
5 reacties
Meer lezen

Speelgoed maken van afval

Zaterdag 4 februari organiseerde Duurzaam Den Haag  een workshop 'Speelgoed maken van afval'. Ik keek naar de verzameling lege eierdozen, wc-rollen en plastic flessen dan dacht: "goed idee!". We gingen gezellig met zijn allen naar de workshop. De workshop werd georganiseerd door Afvaljuf . Ze had een hele berg afval meegenomen waar de kinderen (en papa!) meteen enthousiast van werden.                                     De tas die we zelf mee hadden werd gretig opzij geschoven. Zoon ging meteen aan de slag met het maken van een auto van een plastic fles. Dochter begon met het maken van een muziekinstrument. En babydochter lag heerlijk te slapen ;)                                   Er werden ontzettend leuke dingen gemaakt! Zo maakte iemand een dambord van oud karton en flessendoppen. De auto van Zoon zag er zo uit: De kinderen hebben zich heerlijk vermaakt. Enig nadeel: ze wilden alles mee naar huis. Inclusief onze tas met ongebruikt afval. Niet g
Een reactie posten
Meer lezen

Zijn jullie vandaag een dagje vrij?

Deze vraag horen we vrij regelmatig. Onze kinderen gaan niet naar school. En dat we deze vraag zo vaak horen, laat maar zien hoe weinig ingeburgerd thuisonderwijs eigenlijk is. Afhankelijk van onze stemming, de setting en de inschatting van de persoon die de vraag stelt vertellen we over wat wij doen. Maar meestal antwoorden de kinderen al gauw "ja wij hebben een studiedag." Omdat ze gewoonweg geen zin hebben om vreemden steeds uit te moeten leggen wat we nou precies doen. Want wat doen wij nou eigenlijk? Tja, thuisonderwijs, maar dat dekt totaal niet de lading. Want echt onderwijs is het niet. We zitten niet achter een tafel uit een boekje te werken. We hebben geen lesrooster, geen curriculum. We werken niet met kerndoelen, cijfers of toetsen. Wij unschoolen en daar zijn wij vrij radicaal in. Maar wat betekent dit dan? En hoe ziet een reguliere dag er voor ons uit? Het leuke is: Elke dag is anders! We volgen vooral ons gevoel en interesses. Zowel wij als ouders, als
Een reactie posten
Meer lezen